Aleja

Zieleń drzewa
Szarośc chodnika
czlowiek którego nie ma
bo ciągle gdzieś znika
przecież to ciągle ta sama aleja
droga, która codziennie chodził
ale człowiek ciągle sie zmienia
dlatego juz tu nie przychodzi
teraz wybrał sobie miejsce inne
pamiętając o swej alei
tym razem to miejsce niewinne
łąka wśród szumiących kniei
siada zamyka oczy i podróż się zaczyna
człowiek sie smuci
cały czas wspoimina
aleje, do której już nie nigdy nie powróci

autor

radzio1111

Napisany: 2007-02-27 Dodano: 2007-02-26 18:51:57

Ten wiersz przeczytano 638 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie