Amnezje
Zapominam, co mówiłeś do mnie wczoraj,
nawet to, co wykrzyczałeś chwilę temu.
Miałam chyba kupić kawę ulubioną,
twoje piwo i czekoladowe mleko?
Nie pamiętam, jak nazywa się ta pani,
której wierszem szczerze tak się
zachwycałam,
ulatują nazwy wszystkich rzeczy w
szafkach,
gdzieś schowałam klucze i nie umiem
znaleźć.
Nie złożyłam życzeń, choć masz urodziny,
tak właściwie nie wiem, jaki dzień
tygodnia.
Wybieramy się na wczasy z tą walizką?
Dom opieki. Zapomniałeś, że mnie
kochasz?
Komentarze (74)
Samo życie (w pewnym wieku).
Pozdrawiam:)
Smutne ale coraz częstsze przypadki,gdy rodzina
pozbywa się najbliższej osoby z taką chorobą...ale
nieraz bywa to koniecznością.Pozdrawiam Turkusku...
smutne i piękne zarazem pozdrawiam
Końcówka wzruszająca
Pozdrawiam.
Podoba mi się Aniu twój wiersza zwłaszcza jego
przekaz, to bardzo że poruszasz tak smutny temat,
serdeczności :)
Smutny, niestety to jedna z częstych twarzy życia na
tym świecie - dobrze, że zwracasz na to oczy
czytelnika.Pozdrawiam
Samo życie! Pozdrawiam!
Ach życie ty nas ciągle zaskakujesz.Amnezja to
inaczej zanik pamięci. Jest to zaburzenie, które
polega na tym, że dana osoba nie jest w stanie
przypomnieć sobie wydarzeń z przeszłości. Amnezja może
być czasowa lub całkowita. Często bywa wynikiem
doznanego urazu fizycznego lub silnego wstrząsu
psychicznego.Każdemu z nas zdarzają się chwilowe
zaniki pamięci. Nie pamiętamy, gdzie położyliśmy
klucze albo jak nazywała się nasza koleżanka z ławki.
Istnieją jednak znacznie poważniejsze problemy z
zapamiętywaniem.
:)
Krzemanko, masz rację, dziękuję :)
Jak zazwyczaj, podoba mi się w treści i formie. Może
warto przytulić "się" do czasownika w szóstym wersie.
"której wierszem (szczerze tak) się zachwycałam,"? A
może nie.
Miłego wieczoru:)
i kto tu ma amnezję?
Poruszający, życiowy wiersz.
Smutna rzeczywistość :(
Pozdrawiam serdecznie :)
Ech, życie...
Dobry wiersz.
Coraz więcej ludzi na nią cierpi...głęboka treść
życiem pisana niestety
pozdrawiam