Amnezje
Zapominam, co mówiłeś do mnie wczoraj,
nawet to, co wykrzyczałeś chwilę temu.
Miałam chyba kupić kawę ulubioną,
twoje piwo i czekoladowe mleko?
Nie pamiętam, jak nazywa się ta pani,
której wierszem szczerze tak się
zachwycałam,
ulatują nazwy wszystkich rzeczy w
szafkach,
gdzieś schowałam klucze i nie umiem
znaleźć.
Nie złożyłam życzeń, choć masz urodziny,
tak właściwie nie wiem, jaki dzień
tygodnia.
Wybieramy się na wczasy z tą walizką?
Dom opieki. Zapomniałeś, że mnie
kochasz?
autor
Turkusowa Anna
Dodano: 2017-02-19 15:18:34
Ten wiersz przeczytano 2917 razy
Oddanych głosów: 71
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (74)
... bolesny temat, dylematy często trudne do
podźwignięcia.
Płynny , ładnie napisany wiersz, chociaż treść
przykra. Ale teraz chyba coraz częściej tak będzie, ze
domy opieki będą przejmować chorych...
Bardzo smutny i życiowy wiersz...
Pozdrawiam niedzielnie:)
smutno lecz prawdziwie sama na sobie doświadczyłam jak
po ciężkiej operacji na serce zapomniałam twarze i
imiona bliskich...temat trudny...pozdrawiam
serdecznie.
Bardzo smutny.
Ojej jak smutno. Trudno jest być z kims, kto traci
pamięć i nie dlatego, że nie kochamy, ale dlatego, że
boli kiedy patrzymy na cierpienie tych, których
kochamy i boli, kiedy pytają- kim jesteś? syna córkę
żonę czy męża. Ech - życie.
smutny temat
godnie podany...
+ Pozdrawiam :)
Powiem Tobie Aniu
już to przeżywałem
kiedy często w domu
teścia pilnowałem:)
Pozdrawiam:)
Kto miał większą amnezję?
Myślę, że on :(
Wiersz, piękny - wzruszył.
Pozdrawiam.
bardzo bliski mi temat ze wzgledu na prace...
piekny, wymowny, smutny i prawdziwy
pozdrawiam:)
Ufffffffffff boli
Puenta powiedziała wszystko
twój wiersz tak boli ze nie potrafie komentować
Przytulam Peelkę
Pozdrawiam serdecznie Aniu Zyczę pogodnej niedzieli
Samo życie.Bardzo smutne,że zapominamy.Pozdrawiam.
Witaj Aniu... puenta wykrzyczala, wyplakala
wszystko... Moc serdecznosci.
Jakież to smutne / Zapomniałeś, że mnie kochasz?/
Dobry wiersz!