Anioł Ciemności

Anioł Ciemności..
Ainoł Stróż..
Zapragnął wolności..
Nie wróci już..

Po mych policzkach..
Spływają łzy..
Zabija świadomość..
Że leżysz tam Ty..

Spojrzałam cicho na czarną trumne..
Wrażenie miałam,że i ja umre..
Tak bardzo chciałabym cofnąć czas..
Sprawić by wtedy nie zbrakło nas..

Zostałaś sama..
Skalpel..szuflada..
Biel..Krew..i Ściana..
Twarz jakaś blada..

Nie było mnie wtedy..
Czułam tę dziwność..
Jak głuchy krzyk niemych..
I winnych niewinność..

Poczucie winy..
Zostanie na zawsze..
Nie zniszczysz go niczym..
Nie skryjesz pod płaszczem..

Już nie przytulisz..
Zamknęłaś oczy..
Jednakże słyszę..
Głos Twój z Utopii..

Szepczesz cichutko..
Półgłosem prawie..
Sprawiasz że widzę Cię..
Jakby na jawie..

Mam wstręt do bieli..
Żyletek i brzytew..
Brzydzę się siebie..
Żałości to zbytek..

Użalam się stojąc..
Nad Twoją mogiłą..
Wspominam to wszystko..
Co kiedyś było..

Nadal Cię kocham..
Zawsze w sobie nosze..
Nie lubię pogrzebów..
Nie umieraj proszę..!

napisane dawno..dla mojej Oleńki..

autor

arogantka

Dodano: 2005-01-24 07:51:04

Ten wiersz przeczytano 707 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Wolny Klimat Smutny Tematyka Ciało

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie