Antygona

Kim jest ta dziewica, którą ręka władcy skazała?
Córka wygnańca, Antygona, brata pochowała.

Wbrew wszelkim zakazom, własne swe życie ryzykując,
Miłością wiedziona, karą się wcale nie przejmując.

Nie znalazła poparcia. Ludność palcem ją wytknęła.
Lecz też od siostry ofiarnej pomocy nie przyjęła.

Do kamiennego grobu wpędzona, żywcem zamknięta,
Sama jedna została i po wsze czasy przeklęta.

Nie zniosła niedoli - pętla oplotła bladą szyję.
Nazajutrz wiedziano: siostrzana miłość już nie żyje.

Jak dotąd uważam, że jest to jeden z najgorszych moich wierszy ;)

autor

Meraviglia

Dodano: 2007-11-05 19:49:46

Ten wiersz przeczytano 5188 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Dramatyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie