Appreciation

Stoi w kącie stara szafa
przygarbiona, płaczu bliska.
Obok dumna herszt żyrafa
piorunami zieje z pyska.

W domu bankiet się szykuje
może awans się uzyska.
A tu mebel w oczy kłuje
odkurzona już walizka.

Szarogęsi się potwornie
chce się pozbyć zawaliska.
Antyk znosi ton pokornie
mówi – stała tu kołyska.

Gdzie tu schować starą szafę
w tym luksusie to groteska.
Zamknąć na klucz tam pod dachem
a jej kapie z oka łezka.

To klimaty dobrych domów
nawet miejsce jest dla pieska
Nie zależy już nikomu
że próchnieje z żalu deska.

Kiedyś była oczkiem w głowie
a fortepian grał jej Lista.
Dzisiaj rupieć – gołosłownie
wyrzucany na śmietniska.

(ewentualnie do schroniska)

autor

Sabrina

Napisany: 2006-11-10 Dodano: 2007-03-04 20:22:09

Ten wiersz przeczytano 444 razy

Oddanych głosów: 14

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie