AUTOPORTRET
Ponoć jestem trochę dziwnym człowiekiem
Choć zwyczajnym z imienia i nazwiska
W średnim wieku, średniego wzrostu
Ponure oczy do nieładnego pyska
W głowie zamęt
A na głowie upierzenie
W ciemnoblond odcieniu
Czasem krótko ścięte
Broda, wąsy
Tego raczej nie uznaję
Tylko serce - mówią- zawsze uśmiechniete
Ciężko ukryć
Trochę zbędnych kilogramow
Choć energii i pomysłów nie brakuje
Może troszkę staroświecki w obyczajach
I trendami mody też się nie przejmuję
autor
geddeon39
Dodano: 2011-04-08 01:47:54
Ten wiersz przeczytano 806 razy
Oddanych głosów: 38
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (13)
moje też zawsze uśmiechnięte:)a z trendami też na
bakier...:)
fajny portret :-) takiego człowieka lubi się od
pierwszego przeczytania :-)
No to przystojniak z Ciebie :)
bardzo doceniam ludzi ukazujących samych siebie...nie
każdy to potrafi.
Posiadasz to co najważniejsze, radość
życia...Pozdrawiam!
Czyli wszystko jest jak trzeba, i dobrze, mężczyzna ma
być męski, piękny nie musi, to kobieta urodą kusi
;)))) klika kilogramów możesz mi oddać :))))
Autoportret Ci się udał :))))
taki portret mężczyzny jest bliski niejednemu sercu
:))
Coś na wzór dawnego kabaretu, melodyjny, z dystansem -
po prostu świetny.
"Ponure oczy" jeśli "serce uśmiechnięte" to
niemożliwe. Dystans do siebie czyni niedoskonałości
zaletami dodatkowo ocieplając świetny "Autoportret"
Serdecznie pozdrawiam.
Taki troche pobieżny ten autoportret.
Ej,to pysko nie moze byc ponure jesli
usmiechniete.Bardzo mi sie podoba.+++
:):):) ogólnie odbieram pozytywnie :):):)
witam ...powiem czyli jesteś spoko gościu :))))...czym
by sie człowiek przejmował ...cieszmy się że
żyje...pozdrawiam ciepło