Aviver un souvenir
Powróciłam bo zapomniałam
Wróciłam bo wiedziałam
Jestem i będę
Na zawsze tu i teraz
Myślałeś, że skończyłam
Most
Używki
Zwariowałam
Lecz ja tu i teraz
Patrzę w Twoje oczy
I wiem, że już nic mnie
W życiu nie zaskoczy
Kroczę ku Tobie
Z uniesioną głową
Nie schodzę Ci z drogi
Pchając się przed Tobą
Ty, patrzysz i milczysz
Bo wiesz, że wróciłam
Nie myśląc o niczym
Życie Ci spieprzyłam
I mogę opuścić twe czerwone mury
Wyżucić słowa by wyszły z dziury
Wypuścić z rąk chustkę
Co chwiejna na wietrze
Stała się jak powietrze
Tak, to właśnie wypadł z rąk moich
Krążek złoty
Noszony latami
Polerowany zmianami
Znikł niczym chustka..
A teraz?
Pustka..
Nie ma Cie
Nie ma mnie
Nie ma nas
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.