BAGNO UCZUĆ
Uczucia gdzieś w dolinie smutku
wyparowały z wyjątkiem gniewu
nie czas na miłość gdzie umiera dusza
czas na zapomnienie
nienawiść zamknięta w czterech ścianach
dom na wzgórzu pustki
gdzieś tam na bagnie uczuć
autor
Anna-Przeworsk
Dodano: 2012-11-13 18:50:14
Ten wiersz przeczytano 487 razy
Oddanych głosów: 5
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (5)
uczucie miłosci zatopione w smutku
zapomnienie i nienawiśc
pustka i to zaskakujące bagno
Mnie rozczulił do łez, bo ja właśnie takie wiersze
ubóstwiam - zwłaszcza te niesamowite metafory. I
dlatego Autorkę szczególnie cieplutko
pozdrawiam!
uważny czytalniku- możeś nachlany, co? taki gniotek
rozczulił?
Czegoś tak do głębi poruszającego dawno żem nie
czytał. Poryczałem się centralnie.
Zdrówko.
Nienawiść rujnuje, gniew wszystko psuje. Smutno