BAJKA ROBOTÓW
Technologia samopoczucia
Patrzy uśmiechnięta falami
Egzystencji materii żywej
Którą pochłania ładując
Swe baterie życia robota
Jak prosta jest ludzkość
W swej manipulacji bytu
Przechodząc swoją ewolucje
Trwoniąc energie dookoła
Dając nam życie wieczne
Sami stając się widmami
Bez celu i sensu żyjącymi
Perfekcją nieświadomości
Przegrywając tak naprawdę
Miejsce w łańcuchu bytu
Tożsamości tak niewiele
Pozostało po to tylko żeby
Wyżyć dłużej w transie
Akumulatorów nowej ery
Ewolucja ludzkości dokonana

TOMIPLES


Komentarze (17)
Co prawda to prawda,niestety...Ale wiersz niezły:)
A technologia pędzi dalej i nie zatrzyma się nawet na
chwilę...
Do czego nas doprowadzi ta droga do... nikąd Bardzo
dobry wiersz
Ewolucja ludzkości dokonana,nie wychodzi nam to na
dobre-niestety.
jak zwykle mądrze i ciekawie:D
jak ludzie na ziemi moze gdzies w przestrzeni roboty
swoim nowo narodzonym takie bajki opowiadaja choc
przez slowo bajka nierealnym marzeniem dla nich sie
staja- plusy+++
Człowiek ma wzloty zaś roboty do roboty-pozdrawiam!
Co to będzie co? Już teraz uganiamy z językami na
wierzchu w pogoni dosłownie za wszystkim,a jakie
będzie zakończenie tej gonitwy? Chyba nikt już w
dzisiejszym czasie nie jest w stanie przewidzieć tych
skutków tego pośpiechu,ale chyba..tragicznie
Tylko patrzeć gdy w zatracaniu tożsamości pomału
będziemy stawać się cyborgami:)
Mnie się podoba. I to bardzo. Pozdrawiam.
Życie tak pędzi do przodu, że nie mamy czasu nawet
naładować akumulatory. Zaprogramowani jak roboty.
Fakt, postęp odbiera nam fizyczność, mechaniki coraz
więcej, sztuczne to, sztuczne tamto jesteśmy blisko
nieśmiertelności robotów, do wyczerpania baterii,
dopóki modele lepsze nie wejdą na rynek:)
Niepotrzebne inwersje, szyk jest zaburzony, wiersz nie
jest biały - pewnie uzna pan za złośliwość moje słowa,
ale tak nie jest; pana 'dzieła' są anty-poezją, nie
robi pan postępów, nie doskonali formy - to co mówię,
to nie mrzonki - dzisiaj od deski do deski
przeczytałam z kilkoma przyjaciółmi wszystko, co pan
'wstawił' do Beja; daleko odbiega to od tego, czym
powinna być poezja; widocznie to dla pana jakiś środek
wyrazu, sposób na to, aby coś powiedzieć, ale
porządnego wiersza, jak dotąd pan nie napisał - może
kilka tkliwych wynurzeń, zwierzeń, mającymi być
synonimem romantyzmu, czy poetyckiej jak to się mawia,
natury; odnośnie robotów - do roboty!, sama
wrażliwość i uczuciowość bywa poetycka, ale nie w
sensie literackim, tutaj to się nie przekłada na
dobre, piękne wiersze - sklecone do kupy słowa jeszcze
nimi nie są.
Bardzo prawdziwy Twoj wiersz, zmusza do
refleksji.Technologia i postep daje nam dobro i
zlo."perfekcja nieswiadomosci, przegrywajac tak
naprawde", bardzo sie z tym zgadzam. Pozdrawiam.
Świat się zmienia goni za dobrami materialnymi
zapomina o uczuciu i zrozumieniu