Ballada o wodzu

Od wschodu do zachodu
Męczy się wódz narodu,
Bo narodowi z wodzem
Jest jakoś nie po drodze.

Smutno mu, bo nikt wokół
Nie chciałby go na cokół,
Więc robiąc siusiu, kaku
Narzeka na Polaków:

„Niewdzięczny to jest naród
(Prócz dupolizów paru);
Za wszystkie me zasługi
Niech chociaż spłacą długi!”

Choć trapią go choroby
(Mózg, serce i podroby),
On zimnym potem zlany
Na przyszłość snuje plany:

Gdy znowu go wybiorą,
Kolejne latek czworo,
A on i Ziobro Zbychu
Załatwią z Unii wychód.

Ku wychodowi wiedzie
Partia z wodzem na przedzie,
Lecz kiepsko jest z narodem:
Twierdzi, że to wychodek.

On, inni durnie siwi,
By naród uszczęśliwić
Męczą się dnie i noce...
Czeka ich za to proces.

autor

jastrz

Napisany: 2022-12-28 Dodano: 2022-12-29 00:15:05

Ten wiersz przeczytano 1271 razy

Oddanych głosów: 13

Rodzaj Rymowany Klimat Ironiczny Tematyka Polityka

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie