Bardzo smutny wiersz.
Jestem teraz człowiekiem bardzo smutnym,
Czasami dla siebie i innych okrutny,
Dlaczego-pytam tak się dzieje?
Że tracę sens życia i nadzieję ?
Sam muszę odpowiedzieć sobie na to
pytanie,
Czy jest to „bycie” czy tylko
załamanie?
Jestem załamany duchem i ciałem,
Myślę, że tak postępować nie chciałem!
Myśli przychodzą mi smutne i straszne,
Niestety lecz myśli te są moje własne,
Czy czas skończyć z tym światem i sobą?
Nie pomoże mi nawet kontakt z Tobą!
Bardzo mi dokuczają przykre
wspomnienia,
Nie mogę doświadczyć Twego zapomnienia !
Muszę teraz cierpieć i bardzo się
smucić,
Nie mogę tych myśli z głowy wyrzucić!
Myślę, że czas leczy wszystkie rany,
Może nie zostanę przez Ciebie
zapomniany,
Bo tyko chory człowiek tak się
zachowuje,
I wszystko co piękne- niestety – psuje!
Autor: Czoper
Komentarze (2)
Wiersz bardzo osobisty/ to czuc / co nie zmienia faktu
ze strasznie pogmatwany jezeli chodzi o przekaz/wiesz
wkolo Macieja , duzo powtorzen , a takze miejscami
niegramatycznie : mysli przychodza mi smutne I
straszne/
To tyle na temat stylu/ trzeba nad nim pracowac/
Jezeli chodzi o klimat bardzo przygnebiajacy I pewnie
wszystko widzisz w szarych barwach/ co cie nie zabije-
wzmocni! To jedno wiem na pewno / glowa do gory...
zycze sprzyjajacych wiatrow! I sciskam serdecznie :)
Bardzo smutny wiersz,miejmy nadzieję,że będzie
lepiej.Pozdrawiam.