Barwy piękna
Zwykły dzień, promyk igra z zielenią,
kot leniwie przeciąga się z rana,
fiolet zadrżał w ogrodzie i westchnął,
obok błyszczy piwonia zuchwała.
Świerk dostojnie rozłożył ramiona,
sosna szyszkę zielenią chce tulić ,
mucha w sieci pajęczej już kona,
barwy piękna mieszają się z bólem.
Tutaj toczy się wszystko, jak w życiu,
radość z cudem natury gra walca,
a ty mocno swym ciepłem mnie przytul,
i zatańczmy leciutko, na palcach.
autor
magda*
Dodano: 2013-05-23 19:35:41
Ten wiersz przeczytano 1735 razy
Oddanych głosów: 17
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (16)
Przeczytałam z przyjemnością i walca aż chce się
tańczyć. Pozdrawiam :)
Przyroda jest piękna, wiersz i taniec.Spokój i
marzenie - czyżby spełnienie? Pozdrawiam.:)
Zwykły dzień...a taki niezwykły:). Pozdrawiam, Magdo:)
Witam. Dołączę do komentarza karata. Pozdrawiam
Ładne te barwy roztańczone z cudem natury:))
Ładnie, magdo* :)
W przyrodzie jak wśród ludzi, przytulanie mile
widziane!
Pozdrawiam.
Jak po falach Dunaju. Pięknie. Kiedyś tal pisałem po
wycieczce do Wiednia, Wspaniały wiersz.
:))
Po prostu z życia wzięte - ładnie Magdo.
Mam tylko jedną uwagę: ramion, ramiona i znów ramiona
- bliskie powtórzenia.
Jakże to życie jest zróżnicowane, tu zło, tam dobro,
środkiem sunie taniec! Pozdrawiam!
taki zwykły dzień a ile w nim piekna
czułosci radosci:)
pozdrawiam ciepło:)
W każdym dniu coś ważnego się dzeje, walka o życie o
przetrwanie, tojst cała tajemnica swiata, bardzo ładny
wiersz, pozdrawiam
niby zwykły dzień, ale coś chcemy, czegoś
oczekujemy...
niech więc uczucie wypełni świat po brzegi...
Podoba mi się ,pozdrawiam
Radość z cudem natury gra walca!
przepiękne wersy!
Pozdrawiam Cię Madziu:)