Belladonna

Wytrzeszczone oczy. Głupawe uśmieszki na twarzach.
Przykręcone żelaznymi śrubami,
przyspawane: CYNIZM i OBŁUDA!

"Rzadko wybieramy dobrze" – szepczą po kątach.
"Musimy dopiec, musimy zgnieść!" – wykrzykują na przemowach, wieczornych wiecach.
A pingwin śmieje się szyderczo,
zaciera ręce.

Dziwne postacie w nienagannie wyprasowanych garniturach od Armaniego
przemykają chyłkiem po sejmowych korytarzach.
Nowi męczennicy o włosach zmierzwionych, skołtunionych umysłach –
kłaniają się w pas jedynemu mesjaszowi.
I patrzą podejrzliwie na każdego z zaciśniętymi pięściami,
i marzą o tym,
aby zabić dzikusa – w imię Marii!

"Spalić wiedźmę!" – wygrażają.
"Chłostać sukę, co odsłania kostki!" – sponiewierają.

Aby się tylko nie wydało, że jesteśmy pijani i pleciemy androny.
Popijamy perfumami, zanim się wykluje KŁAMSTWO.
Plujemy FIOŁKAMI.

Po sejmowym korytarzu snuje się Belladonna – jakież to piękne imię dla niewolnicy,
która nie wie, że jest niewolnicą.
Po sejmowym korytarzu snuje się Belladonna – ona cię widzi, wygraża palcem
i ostrzega.
Po sejmowym korytarzu snuje się Belladonna – spróbuj się do niej odwrócić plecami,
spróbuj nie paść jej do stóp!
Po sejmowym korytarzu snuje się Belladonna – ukrywająca w sobie drugą,
nieszczerą do bólu.
Po sejmowym korytarzu snuje się Belladonna – spopiela wszystko błyskiem swojej ozdoby.

(Włodzimierz Zastawniak)

autor

Arsis

Napisany: 2016-09-30 Dodano: 2016-09-30 22:00:27

Ten wiersz przeczytano 954 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Bez rymów Klimat Ironiczny Tematyka Polityka

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie