Beskidy. Początek zimy

W słońcu jaśniejącym znad czystych błękitów
rządzi śnieżna zima pośród białych szczytów.
Świetlista w srebrzystym, mgłą tkanym kobiercu,
w potężnym Beskidu rozścielona sercu.

Trawiaste kontury przy zmrożonych drogach,
szkarłatne korale pod szronem na głogach.
Przemarznięte pola i uśpione sady,
gdzie białych perełek iskrzą się kaskady.

W cienistych buczynach, na skarpach i zboczach
krystaliczne kształty mieniące się w oczach.
Bajeczne turbany na wiejskich kapliczkach,
na świątkowych głowach, lipowych wieżyczkach.

Mrozowy artysta wędruje wierchami,
kryje świerki, jodły białymi warstwami.
Rzuca białym puchem w śpiące jarzębiny,
nawet ptasie gniazda skrył w miękkie pierzyny.

Widać w górskie regle zima już wróciła.
Trzeba ją powitać, by tu zagościła.
Trochę nas pomrozi, śnieżkami obrzuci,
lecz wkrótce w Beskidy - z marcem wiosna wróci.

autor

Janusz Krzysztof

Napisany: 2014-12-01 Dodano: 2015-12-17 18:09:56

Ten wiersz przeczytano 1534 razy

Oddanych głosów: 11

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie