Bez
Powiedziałeś
zostawiam
cały świat
zabieram
tylko siebie
świat...
bezludny nagle
bezdrożny
niespieszny
bezsłowny
bezuczuciowy
bezlitośnie
bezdotykowy
bezcielesny
bezgranicznie
chmurny
deszczowy
bezsenny
beztreściwy
bezksieżycowy
bezsłoneczny
bez...
-33-
autor
Kri
Dodano: 2022-07-27 17:56:26
Ten wiersz przeczytano 1041 razy
Oddanych głosów: 23
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (27)
Witaj,
udany sposób na bezgraniczność smutku...
Uśmiech i pozdrowienia /+/.
Bez ukochanej osoby świat jest bez - płciowy.
Bez.
Zamyśliłam się. Warto. Dzięki.
Człowiek zostawiając świat, nie zabiera tylko siebie,
ale cały świat tej drugiej, kochającej osoby...
Smutna prawda.
Świat pełny ludzi, nagle jest bez...
Przepiękny, smutny i łapiący za serce wiersz.
Pozdrawiam serdecznie
Bez punkcika to tu nie da rady :-)
Dziękuję miłym gościom za przeczytanie, komentarze,
pozdrawiam serdecznie;)
Pieknie i smutno wyrazony 'brak'.
Pozdrawiam cieplo i serdecznie, Kri. :)
Pokłon Twym refleksją kładzie Poezja, matka
stroskanych.
Twoja refleksja zatrzymała..., tak, wiele jest tego
bez.
Pozdrawiam serdecznie :)
Świat bez ukochanej osoby jest bez nadziei. Pozdrawiam
serdecznie w zamyśleniu. Miłego wieczoru i spokojnej
nocki:)
Z zainteresowaniem Kri, bez - różnie można
interpretować, ale odejścia zawsze bolą, serdeczności
dla Ciebie :)
Bez ukochanej osoby świat jest bez...
Wiersz zatrzymał i skłonił do zadumy...
Pozdrawiam :)