Bez Miłości
W świecie iluzji, powstałej z Tęsknoty
W blasku księżyca samotny o północy
Na pagórku, gdzie piosnka kołysze w
chmurach
Na siedmiu wspomnieniach, morzach litości -
górach
W każdej sile czasu bijącej, pod skórą
Ona jest etapem życia - kolejną Turą
A gdy utracisz etap będący wspaniałym ?
Nie dotkniesz ręką ospałą, słońca
płomieni
Każdy mroczny skrawek świata będzie za
mały
A My w uczuciach na zawsze tak spaleni
Wtedy spojrzę w oczy Twe przejrzyście
piękne
Łza gęsta na policzku, w spojrzeniu
rzeknie
Będę już marnie wiedział, iż czasu nie
cofnę
Iż Kochałem, iż Kocham, iż smutkiem nie
spocznę
I gdy każde uczucie zamieni się w pył
Ja będę kolejnym co w samotności żył
Kolejnym tracącym blask serca w
ciemności
Kolejnym, który musi żyć tak - bez Miłości
!!!!!!!!!
Smutne jest życie bez Miłości, pomimo tego iż z Nią czesto bywa smutniej.....
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.