bez Niej mój świat by nie powstał

(Tobie Kochana Mamo)

W zawieszonych nad próżnią przestrzeniach
Z dala od zgiełku, gwaru i chaosu – świat.
Byłam tam, lecz nie wiem kiedy.
W bezimiennych zakamarkach przeszłości.

Tonęłam w ramionach od świtu po noc.
Tonęłam w spojrzeniu. Zasypiałam w przytuleniu.
Ledwie o kosmyk włosów,
Kciukiem o skrawek dłoni.
Dziś zapach już mnie nie dogoni, goni, goni.

Przyczajone lęki, młodości niemoc, z falą udręki,
Jak silna dla mnie i wobec życia byłaś.
A teraz ? Tylko echo wołania
I gwiazdy niczym srebrzyste strzemiona
To ja – a gdzie Ty? Gdzie sprawiedliwość? Gdzie ona?

Umiałam tylko do przodu. Drogi powrotnej nie znałam.
Bez serca, czułości, miłości – błądząc
Do tajników sekretnych w pojedynkę
Osierocona docierałam.

(nieśmiertelny portret
oprawiony w żyjące uśmiechem ramy
goi me smutki,
rozrzuca zwątpienia,
leczy spojrzeniem rozdarte rany.)

autor

Femina (F.A.)

Napisany: 2008-11-01 Dodano: 2010-10-26 00:12:56

Ten wiersz przeczytano 927 razy

Oddanych głosów: 32

Rodzaj Nieregularny Klimat Smutny Tematyka Śmierć

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie