Bez pożegnania
nie lubię siebie w czarnej sukience
twarzy skrzywionej ze łzami w oczach
bezradnie stojąc w zimnej kapliczce
na lilie patrzę trzymane w dłoniach
pociechy szukam w naszych wspomnieniach
wspólne zabawy chodzenie do szkoły
ogniska nad rzeką przy gitar dźwiękach
śmiech zaraźliwy zawsze wesoły
powoli kruszy się dom rodzinny
fundament dawno skazę zostawił
nagle runęły rozdziały życia
została karta z wielkim napisem
urodził się - zmarł
cześć jego pamięci
( życie jest takie kruche...)
https://www.youtube.com/watch?v=DFA3weOg784
autor
Mgiełka028
Dodano: 2021-11-23 17:43:47
Ten wiersz przeczytano 1957 razy
Oddanych głosów: 75
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (46)
Pozdrawiam
Wzruszające wersy..z życiem wiąże się też śmierć a
utrata bliskich z ogromną tęsknotą...pozdrawiam ciepło
Elu.
Łza kręci się w oku czytając Twój wiersz. Jest po
prostu piękny.
Pozdrawiam
Miałem spore zaległości w czytaniu Twoich wierszy.
Nadrobiłem, ale szkoda że na końcu trafiłem na
najsmutniejszy wiersz...
Pozdrawiam.
Bardzo mi przyko,
ten piekny wiersz wzrusza
do łez wielkim żalem,
pozdrawiam Mgiełko.
Elu, takie życie, albo my albo oni. Smutno się żegna
bliskich, ale musimy się pocieszyć, że zostają w
naszej pamięci.
Miłej niedzieli.
Wzruszające:((
Bardzo smutny, życiowy i wymowny wiersz.
Pozdrawiam ciepełkowo, Elu.
Nie bój się życia, chwyć je mocno i noś w sobie jak
najcenniejszy klejnot. życie jest piękne wraz z
bagażem.
Bardzo wymowne, wzruszające wersy, pozdrawiam ciepło.
Chyba każdy z nas nie lubi takich chwil. Niestety,
czym człowiek starszy tym częściej się one zdarzają.
Pozostając w refleksji wiersza,pozdrawiam
Marek
Witaj Elu!
Wzruszające strofy aż serce ściska...
Miłego dzionka:)
Piękny, wzruszający wiersz.
Niezwykłe,chwytające za serce wersy,zwłaszcza w
końcowej strofie.
Czytałam kilka razy ze łzami w oczach.
Nagła utrata bliskich pozostawia ból na bardzo długo.
Pozdrawiam serdecznie
I co najgorsze,nic nie możemy na to poradzić.
Kto się urodził ten kiedyś umrzeć musi. Ważne jest to,
by tak przebyć drogę swojego życia, żeby swoim
postępowaniem nie ranić drugiego człowieka. Krótko
mówiąc, żeby nikt przez nas nie płakał.
Łzy smutku i żalu po stracie bliskiej osoby z czasem
oczyszczą duszę i pozwolą zacząć żyć spokojniej.
Zasmucona wierszem pozdrawiam autorkę serdecznie.