bez tytułu 2

zanim narysowałam kreskę na swoim grobie
pomyślałam że jeszcze czas
wrócić do Ciebie
do domu
do tych którzy szli mi z pomocą
to ich pomniki stoją na starówce moich myśli
to boli kiedy ktoś odchodzi
ale jeszcze bardziej gdy kogoś nie ma
na moim grobie pod moim imieniem
Twoje nazwisko
i struna dźwięku miłości
która gra w sekundę moich urodzin
w chwili śmierci
śmieje się człowiek
a Ty śpiewasz słowa do mnie płynące
rzeka zalewa pustynię
niech wodą się stanie miłość
a wiatrem moja dłoń

Klaudia Gasztold

autor

cicha myszka

Napisany: 2017-05-02 Dodano: 2017-05-02 16:08:57

Ten wiersz przeczytano 472 razy

Oddanych głosów: 9

Rodzaj Biały Klimat Melancholijny Tematyka Śmierć

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie