Bez wiersza
bez poezji człowiek rośnie kaleki
schnie do szpiku
jest jak koryto wyschniętej rzeki
słowa w nim jak w pustych rurach
głuchym echem dudnią
póki serca ciała i duszy
strofy wierszy
jak rodziny domostw nie zaludnią
autor
aanka
Dodano: 2012-06-14 00:28:00
Ten wiersz przeczytano 894 razy
Oddanych głosów: 18
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (16)
/aanka/- smutne to ale niestety tych wyschniętych
przybywa.W zapędzonym i zmanierowanym świecie coraz
mniej miejsca na poezję i dudni coraz głośniej:)
Dużo gorzkiej prawdy w Twoim wierszu.
Pozdrawiam ciepło i dobranoc:)