Bez złudzeń

są tacy którzy zgarniają
pieniądze za cudze pomysły
i pracę
kamienne posągi ludzkiego wymiaru
z prędkością ponaddźwiękową
powielają obietnice

od dawna przeszliśmy przez
bramę złudzeń - słowa płyną
znikając za zakrętem kącików ust
mam dość wyznania kłamstw

nigdy nie rozumiałam tego świata
mój ażurowy lęk nie głaszczą wielcy
wyzbyłam się oczekiwań

realnie wpatrzona we własny
portfel dwudziestego piątego
każdego miesiąca doznaję ekstazy szczęścia







czm.2009

autor

anastazja

Dodano: 2009-10-24 18:22:20

Ten wiersz przeczytano 534 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie