Bezdomni kochankowie

"Nie należymy do siebie
bezdomni we dwoje
kochankowie mroku" - Wiesz...wspaniale ujęłaś to, co w
realu dzieje się często...przypomina mi się piosenka
"Stoję w oknie" Niemena - adekwatna do treści i
przesłania Twego wiersza!

Kochankowie tesknoty w wierszach szukaja
pozorow,uroczy klimat pragnien

Wiersz pełen przemyśleń, zmusza do myslenia i ma sens,
który jest strasznie tajemniczy. Wiersz bardzo
ładny...

Dom odnaleźli w swych ramionach, swych sercach i
nastrojach...

jeśli się kochają, to znajdą wyjście z sytuacji.
Świetnie opisane trudy bezdomnych kochanków. tym
bardziej, że zima za pasem...

Czas ustabilizować ten związek... ładny wiersz

Intrygujacy tytul jak i sam wiersz...

Tęsknota bije z daleka ale kto z nas jej nie ma ?Z
miłości rodzą się marzenia.
Jest tak piękna ,lecz niepojęta.
Po prostu jest i już....Dlatego lubie wiersze o
miłości .

Bardzo bliski jest mi Twój wiersz. Tęsknota, brak
stabilizacji - skąd ja to znam...

hmmmm, moze sie odnajda w sobie, zycze im tego,
zgrabny wiersz.

kochankowie ,poświeceni miłości ,szukają
domu...nastrojowo.

dużo w tym wierszu tęsknoty,żalu,chęci
normalności...czasem nasze drogi prowadzą do nikąd i z
każdej z nich ciężko nam zawrócic..słowa oddają
zagubienie w jakim znalazły się osoby,pokutując za
miłośc wydumaną albo chęc poczucia bliskości..dobra
forma wiersza..