Bezlitosna rzeczywistość

Obudziłam się rano szczęśliwa...
Śniłam o Tobie, o nas...
Trzymaliśmy się za ręce,
Śmialiśmy się, całowaliśmy...
Niestety, to tylko sen...

Budziłam się powoli,
Chcąc zatrzymać Cię jak najdłużej przy sobie...
Jednak nie było mi to dane...
Świadomość powróciła do mnie gwałtownie i szybko,
Przypominając mi, że nie jesteśmy już razem...

J gdy myślałam, że to już wszystko,
Że to najgorsza prawda, o której chcę zapomnieć,
Przypomniałam sobie wczorajszy poranek...
I prawdę, którą usilnie próbuję zignorować,
Lecz która wraca do moich myśli co minutę...

Coraz bardziej się boję...
Im więcej o tym myślę,
Tym mniej widzę wyjść z tej sytuacji...

Może gdybyś wiedział, mógłbyś mi pomóc...
Ale nie jestem w stanie Ci powiedzieć...
Muszę najpierw sama zaakceptować ten fakt,
Tylko czy wytrzymam?...

Boję się jutra...
Jutra bez Ciebie...
Jutra z moimi myślami...

...czy mi ktoś pomoże?...

autor

tusia001

Dodano: 2006-04-09 10:51:02

Ten wiersz przeczytano 526 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Nieregularny Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie