Bezmaj Trzeci
już cię tam nie ma
znikasz
z mej głowy
palce od dawna
nie pamiętają
struktury twoich
włosów i skóry
bardzo powoli
odzyskuję oddech
coraz rzadziej smutek
zalewa mi płuca
jeszcze czasem łza
kilka łez
ocean łez za tobą
zdarzy mi się stworzyć
gdy nagle ktoś
wspomni twoje imię
a serce
nauczyło się już
raczej
być i zostać
puste
gdzie teraz jesteś
kochanie?
autor
Dusza Niespokojna
Dodano: 2012-05-30 21:39:31
Ten wiersz przeczytano 522 razy
Oddanych głosów: 1
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.