Bezmyślność
Siedzisz w pokoju,
Zamyślony, patrząc oczyma w jeden
punkt.
Za plecami słyszysz tykanie zegara.
Nie możesz oprzeć się wrażeniu że czas
mija...
Sekunda po sekundzie,
Minuta po minucie,
Godzina po...
Masz dosyć tej ciszy.
Podnosisz się lecz nie masz siły wstać.
Przykuty kajdanami kalectwa
do inwalidzkiego wózka.
Tak nie miało wyglądać twe życie.
Chwila płytkiej wyobraźni
przekreśla wszystkie plany.
A kartki kolorowego scenariusza,
twojego człowieczeństwa,
wylądowały w ostatniej szufladzie u Boga
z napisem "BEZMYŚLNOŚĆ"
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.