W beznadziejności życia

O życie w beznadziejności skąpane bezmiarze.
Jak uwięziony ptak, jak szybujący orzeł donikąd lecący.
Po co prosić, na co czekać, dla kogo żyć wśród codzienności rozwianych pokoleń?
Już nikt nie wróci ten sam w tamte miejsca, pośród gwaru ludzi chwil minionych nie znajdzie.
O życie!czemu tak przemijasz i zostawiasz pustkę w ludzkich sercach?
O życie zatrzymaj na chwilę swój bieg bym choć namiastkę czasu uchwycić zdołała.

autor

gingers88

Dodano: 2010-03-17 21:41:59

Ten wiersz przeczytano 628 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Wolny Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie