(Bez)powroty

Sotek Marek dziękuję za pochylenie się nad wierszem i
dobre słowo.
Pozdrawiam :)

Sisy89, Anna dzięuję za ciepłe komentarze.
Pozdrawiam :)

Smutny wiersz po stracie bliskiej ukochanej
osoby...Pozdrawiam Janko :)

Och, życie życie, kiedyś skończyć się musi,
piękny wiersz, lekki smutek Janino w sercu budzi.
Raczej za niezbyt długo też zniknę z naszego,
niezbyt mądrego świata, ciekawe z kim
będę się
po drugiej stronie bratał. Serdecznie pozdrawiam
życząc miłego, udanego dnia :)

Wspomnienia, te dobre i te mniej są.
I tu gumka myszka nie działa.

Jednak emocje,
o jedno "mocno" w moim komentarzu za dużo-
przepraszam,

pozdrawiam serdecznie:)

Poruszający wiersz,
to jedyne niewidzialne drzwi, zza których nie ma
powrotu,
mocno tracił mocno nadwyrężone ostatnio struny...,

pozdrawiam serdecznie:)

Larisa, Kazimierz Surzyn dziękuję za pochylenie się
nad wierszem.
Pozdrawiam :)

wolnyduch, nureczka dziękuję za ciekawe komentarze.
Pozdrawiam :)

Smutny przekaz wiersza rozbudza wyobraźnię. Wiersz
skłania czytelnika do refleksji nad istotą naszego
życia i siły miłości.
Pozdrawiam
Marek

Pięknie i smutno. Ktoś kogo kochany nigdy nie odchodzi
całkiem, zawsze jest obecny.
Pozdrawiam serdecznie :)

"kiedy wychodziłeś
w poszukiwaniu siebie,
zostawiając mnie
samą z problemami"
to musi być silna i wybaczająca miłość.

Pomimo kresu życia czujemy obecność drugiej osoby, to
niesamowite, jak się "nieodchodzi".
Dobrej nocy

Poruszające serce wersy, pozdrawiam ciepło i ślę
serdeczności.

Bardzo poruszający wiersz!
Przeczytałam w zadumie.
Ogarnął mnie smutek...
Pozdrawiam serdecznie