Bezrefleksyjny raj
przybliż Panie lub daj
bezrefleksyjny raj
buńczuczność wściekłości
zamień w zew błogości
pozycje stracone
uczyń wywyższone
niechaj mnie nie wzrusza
nic bez scenariusza
głupawe ciągoty
zastąp pasmem cnoty
a mój obszar bytu
włącz w bezmiar zachwytu
bez wizji konkretów
nie podsuwaj bzdetów
w boskiej łaskawości
oddal pech starości
Komentarze (17)
starość jednyna rzecz, ktora nie udała sie Bogu
raju człek niegodny, przez grzech pierworodny...
pomarzyć dobra rzecz...Refleksje są czasem potrzebne
,dla równowagi:)
Ale prośba,zaskakująca:)
Ładny wiersz. A dożyć starości to nie pech tylko
szczęście.
fajny wiersz, czytam z przyjemnością
..a to mam pecha..:))+pozdrawiam
Przyłączam się do prośby, zdecydowanie:)
co do starości, jest niemożliwa do oddalenia, chyba ze
śmierć dopada w młodości
Pozdrawiam ...ładny wiersz...
Piszesz o wiele ładniejsze wiersze niż poprzednio.W
każdym bądź razie teraz Cię rozróżniam stylem wśród
innych, a kiedyś wtapiałeś się.
Gdy czujemy się młodzi - pech starości nam nie
grozi...
Starości nie da się odsunąć,taki już jest bieg
życia,można ją przyjąć z pokorą
i posuwać sie do przodu.Ładny wiersz.
Pozdrawiam.
zastanawiam się jak skomentować -daj nam Boże daj -
tylko w swej" łaskawości oddal ten pech starości"
-Twoje słowa -pozwolisz że też się pod tym podpiszę
-super -pozdrawiam
Raj bezrefleksyjny uzyskasz jeśli tylko taki chcesz
,uzyskasz-dobry wiersz .Pozdrawiam.