Bezsens

Po co my? Tu i teraz?
Kiedyś było piękne.
Dawało zbroje, kajdany, okowy i śmierć
Pokazywało krew, cierpienie, upadek…
Wspaniale.
Jednak świeca zgasła. Owładnęła nami ponura ciemność.
Przysypała nas Ziemia i dar w nas.
Przygniotła bez światełka.
My mogliśmy dawać skrzydła.
My mogliśmy pokazywać wschodzącą gwiazdę.
Kiedyś.
Było.
Teraz, nadmiar wstrętnego szczęścia.
Smród wolności.

autor

evig

Napisany: 2013-02-16 Dodano: 2013-02-16 21:52:44

Ten wiersz przeczytano 692 razy

Oddanych głosów: 0

Rodzaj Bez rymów Klimat Refleksyjny Tematyka Świat

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie