Biała panna...
Stała sobie w lesie
Piękna panna biała,
Wśród innych silnych drzew
Bardzo się wyróżniała.
Była jak delikatna kobieta
Wśród gladiatorów
Silnych i mocnych,
Tak zwiewna i łagodna.
Jak matka
Wśród rosłych synów stała
Z wiatrem spokojnie się kołysała.
Rozsyłała swe ciepło wokół...
Silna swym spokojem
I delikatnością,
Jej moc nieskończona
Czy zima czy wiosna.
Już tak wiele lat stała
Piękna panna,
Brzoza biała.
autor
Stokrotkaj
Dodano: 2005-06-25 20:07:19
Ten wiersz przeczytano 977 razy
Oddanych głosów: 3
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.