biegnie przez las dziewczyna

przez las dziwnosenny biegnie dziewczyna,
w wilgotnej ściółce odciska się pięta,
wije się w mroku ścieżki serpentyna,
jak gąsienica patykiem dotknięta..
oczy - spłoszone, jak w nieśmiałym dygu,
włos rozplątany gałązka trąca,
lecz czoło schylone - jak rysie, w pościgu
za słodkim zapachem lęku zająca..
a księżyc - świadek tej nocnej pogoni
brwi marszczy, zdziwiony i nadal nie wierzy:
'przed kim uciekasz? lub też kogo gonisz?
wszak to sen tylko!' - lecz ta nadal bieży..
bo gdzieś za tym lasem, wśród cichych wzgórz,
w altanie z tysięcy pnących się róż,
Miłość straż trzyma - w ich dotyk spowita..
lecz zniknie, gdy tylko blask słońca zaświta..

autor

ash

Napisany: 2006-12-28 Dodano: 2006-12-28 00:10:06

Ten wiersz przeczytano 495 razy

Oddanych głosów: 11

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie