Blask

Stoisz sam na pustkowiu,
W horyzont wzrok twój się wbił.
W myślach ostatnia spowiedź,
Twa dusza opada z sił.

Twa świeca nieubłaganie gaśnie
I tracisz powoli swą moc...
Za moment snem wiecznym zaśniesz,
Pochłonie cię bezgwiezdna noc.

Na gwiazdę- twe senne marzenie,
Co błyszczy wciąż jaśniej wśród chmur
Patrz, nim wydasz ostatnie tchnienie.
Zaciska się już gruby sznur.

A przecież mogłeś to mieć-
Ten blask pod nieboskłonem...
Lecz ostatnie co widzisz to sieć
I krajobraz pokryty szronem.

W uszach żałobny śpiew,
W oczach śmierci blask.
Szumią skrzydła mew...?
Nie...to szumi strach...

(Miałam pewne problemy z określeniem tematyki tegoś wiersza..i nie jestem przekonana co do tego czy to pasuje pod szyld "fantastyka"...no ale jak zwał tak zwał ;) )

autor

Mitra

Napisany: 2004-03-03 Dodano: 2005-08-24 17:35:33

Ten wiersz przeczytano 634 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Zimny Tematyka Fantastyka

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie