BLASK ROZY
Żyjemy z dala od blasku świateł,
Skazani miłości wielkiej zapomnieniu,
Już blask tych świateł zostaje w cieniu,
Kolejny z roży spada kwiatek.
Czerwone róże miłości znakiem,
Są teraz dla tej miłości wrogiem,
A ostre kolce czerwonej roży,
Krwawią nam serca bardzo drogie.
Roża nie czuje i nie ma serca,
I nadal będzie miłości znakiem,
A nasze serca już wolniej bija,
Zostaje tylko cień blasku swiateł.
autor
TYFUS
Dodano: 2009-10-27 14:04:03
Ten wiersz przeczytano 500 razy
Oddanych głosów: 3
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (2)
Roza wiednie ,milosc sie wypala i zostaja tylko
wspomnienia. Milosc jest delikatna jak roza i trzeba
ja pielegnowac aby nie uschla.
Bardzo refleksyjny wiersz. Pozdrawiam i daję+.