Blask zniczy

Dla moich dziadków i mamy...

I znow miną kolejny rok
ja odwiedzam moich bliskich groby
i ozdabiam wiązankami
i blaskiem zniczy.
Stoją zadumana wśród nagrobków.
Już tyle ludzi odeszło
i znów łzy w oczach
na te smutne myśli
zakręciły się mi.
To czas zadumy,
w którym wspominamy
naszych bliskich zmarłych.
Ja też wspominam
i smutno mi jest,
że oni nie mogą
tu z nami być.
Ja jakoś ze śmiercią
bliskich swych nigdy
nie pogodzę się.
Choć wierze, że tam
gdzie teraz są
są szczęśliwi.
Więc zapalam znicze
i wysyłam ich światło w mrok
i łączę się z nimi
duszą przez modlitwę.

Wieczny odpoczynek racz im dać panie...

autor

Beatricze

Napisany: 2006-10-31 Dodano: 2006-11-01 11:21:59

Ten wiersz przeczytano 716 razy

Oddanych głosów: 18

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie