Błękit migdałów...

Tyle w tych wersach smutku że starczyłoby go dla
innych wierszy...Czasem tak bywa i trudno ten nadmiar
tłumić w sobie...bardzo podoba mi się Twój wiersz.

Sabinko nie rozumiem w pierwszej zwrotce "a ten co z
krwi się nie wydarzył" i czy czasem po "mało" nie
powinien być przecinek, bo na pewno powinien być po
"pocieszy" w ostatniej zwrotce.

piękny wiersz, tak pięknie "błękit migdałów ściemniał
nadto" jutro zaskoczy Cię nowymi barwami, oby...

ciemnieją nam dni , nieba i jabłka:i ciągle trudy
życia są przeciw nam i nie ma nikogo, kto by
pocieszył... Ale przecież spod tej pokrywy
przebłyskuje nadzieja; pozornie- nie warto grzeszyć,
ale jest - wybór.

sael - pięknie dobrana tematyka. Taka na Beju trafia
się wyjątkowo rzadko.

Kiedy własne dzieci nie wydarzają się, paragrafy
przeciwko nam, a sufit spada na głowę, to już
prawdziwa katastrofa.Wtedy i cukier nie jest słodki i
migdały ciemnieją.Samo życie.

grzeszyc to nie warto,,chyba,ze z Ewa...ale granaty...

puenta jest kapitalna...a cały wiersz - moim zdaniem
smutkiem przepleciony a nie obojętnością...bardzo
ładny

piękne metafory, dobry rytm, podoba mi się mimo
minorowego nastroju.

piękny i dobry wiersz, bardzo ładnie napisany i ma w
sobie to "coś" co jest niezbędne prawdziwej poezji

Wiersz podoba mi się jest ładnie zrymowany nieźle
trzyma rytm, tylko tematyka jest jak na mnie zbyt
górnolotna.Gratuluję pomysłu i wykonania.

Piękny wiersz.Czyta się go lekko i rytmicznie.W
wierszu można wyczuć smutek i melancholię.Każdy wers
starannie dopracowany.Ciekawa puenta.Ładne metafory.

Myślę, że wkrótce wszystko się ułoży .... błękit
migdałów znów rozjaśni swoje oblicze i wszystko będzie
jak dawniej. Pięknie!!! :)

Świetnie się czyta.
Nic dodać nic ująć

Nie jest tak źle, to tylko pogoda tak wpływa na
psychikę. Jutro zaświeci słońce i wszystko nabierze
innych kolorów, sama nawet się zdziwisz, ja też,
treścią nowego wiersza.