Błękit Nieba

Piotr Reguła
„Błękit Nieba”

Blask twych oczu
Niczym niebo jesienne
Kolor nieba
Lecz trochę szarości w nich
W oczach twych niepewność się rysuje
W głębi nich mandragora zamazana
Duszy nie widzę jakby jej nie było
Oczy twe puste tracą blask
Jak niebo jesienne
Zakrywają je chmury
Blaski ich gaśnie jak świeca
Niebo bladnie
Poczym w mgnieniu oka ciemnieje
Zatrzymał się czas
Wylewają się ciężkie ołowiane łzy
Niczym krople deszczu
W twych oczach jest jesień
Jesień w pełni
Szara
Deszczowa
Smutna
Melancholijna jesień
20 lipca 2005

autor

Piotr Reguła PAN NIKT

Napisany: 2005-07-20 Dodano: 2005-07-21 01:04:12

Ten wiersz przeczytano 494 razy

Oddanych głosów: 11

Rodzaj Biały Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie