BŁĘKITNY DOM

kiedy blaskiem ciepła rozświatliłeś
haos braci podządniem zastąpiłeś
srebry pan założył obraczki
splatając wezłem nasze rączki

szatą różnośości życia ubrana
niegdyś wciąż wielokrotnie odbierana
miłość dzieci ponownie zrodziło
lecz zepsucie serce ugodziło

żywiołami dziś jestem rozgniewana
kiedy bestroskością pociech rozrywana
najmiejszym zabierają oddech istnienia
kiedy stawiaja kamienne wzniesienia

pustka szykuje kolejne odzienie
zabierając piękne zielone marzenie
staruszek zabierze szaty błekitne
gdy zarem śmierci zakwitne

autor

rafali888

Napisany: 2014-03-27 Dodano: 2014-03-28 09:05:38

Ten wiersz przeczytano 735 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Świat

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie