Bo kto słyszał...
...Bo kto słyszał
O północy się przechadzać
Przy księżycu
W jego blasku
Pisać wiersze i całować
By zagubić
Się w czeremchach przy strumyku
Aż do brzasku
Chłonąć noce
I niczego nie żałować
Bo kto słyszał
Aby tęsknić tak szalenie
I nie widzieć
Każdej nocy
Poza sobą nic innego
Zapleść dłonie
Swe tak mocno aż do bólu
Aż do świtu
Patrzeć w oczy
I nie pragnąć już niczego...
autor
Jaśminowa
Dodano: 2014-01-16 17:39:11
Ten wiersz przeczytano 1173 razy
Oddanych głosów: 16
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (16)
wystarczy kochac,pozdrawiam serdecznie
Niejeden romantyk słyszał.
Bardzo ładny wiersz.Podoba mi się:)
Pozdrawiam serdecznie
Miłej niedzieli życzę
Wszystko możliwe - a już w stanie takiego
zafascynowania - na pewno.
Jurek
Wspaniały wiersz z dominantą gorącej miłości .
Pozdrawiam
Bardzo mnie "naromantyczniłaś" Jaśmi:)))
Zauroczyłaś tym wierszem Jaśminowa:)
A komar despota wbił się w mój pośladek. Miłość daje
rozkosz, komar ma obiadek.Pozdrawiam, plusik stawiam.
Można się rozmarzyć:) Pozdrawiam
Rytmicznie i romantycznie, podoba mi się:)
Cała prawda o zakochaniu:-)
Ładnie. Myślę, że każdy zakochany
o tym słyszał, bo tak właśnie postępował. Co myślisz o
zamianie
"Swe tak mocno" na "Swoje mocno"?
Miłego dnia.
Bardzo romantycznie:)
Pozdrawiam:)
Bardzo dobrze się czyta ten romantyczny wiersz :)
ja słyszałam się nawet raz tak kiedyś w miłości
zatraciłam a potem wyszłam za innego i głupstwo
zrobiłam. podoba:))
nieprzenikniony romantyzm pozdrawiam