Ból

Weszłam do pokoju,
Pełnego pięknych kwiatów,
Kolorowego i tryskającego szczęściem...
Nagle zgasło światło...
Piękny pokój radości zniknął,
Lecz pojawiła się sala,
Pełna smutnku i mroczności...
Nic nie widząc,
Po chwili zostałam przykuta,
Po czym zaczełam się nabijać na kolce,
Wystające ze ścian...
Krwawe łzy zaczeły spływać z oczu mych...
A żyletki same zaczeły ciąć me ciało...
I noże lecące trafiły w serce moje.
Usnełam już na zawsze...
Aniołem się stałam,
Lecącym nad całym dawnym życiem,
Zrozumiałam że w życiu są piękne,
Tylko chwilę,
Których jest tak nie wiele...

autor

mała123

Napisany: 2006-03-31 Dodano: 2006-04-01 12:29:10

Ten wiersz przeczytano 730 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Biały Klimat Dramatyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie