Bóstwa...

Każdy ma własne...

Jesteś moim stwórcą i dziękuję Ci za to...
Że mogę Cię nazywać moim ojcem, tatą...
Twoje zdanie - święte, i nic tego nie zmieni...
Zasługujesz na niebo, i to już na ziemi...

Jesteś moją muzą - od pierwszego spojrzenia...
Splątanego z krzykiem i szczyptą przerażenia...
Od razu mnie otuliłaś szczerą miłością...
Pokazałaś jak żyć - skromnie i z godnością...

Jesteście dwojgiem z kilku najważniejszych osób...
I choć przestałem to mówić - znalazłem sposób...
By powiedzieć Wam to o czym pewnie myślicie...
I choć to wiecie - kocham Was, moi rodzice!!!

To, że się czegoś nie mówi, nie znaczy, że tak nie jest...

autor

Pointius

Napisany: 2008-01-19 Dodano: 2008-01-19 12:42:33

Ten wiersz przeczytano 439 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Radosny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie