Boże
Boże
Ile trzeba mieć w sobie wyobraźni
By stworzyć piękno tego świata
W swych czynach byłeś odważny
Wymościłeś florą i fauną bogato
Ty jedyny Stwórca nieba i ziemi
Wszystko poukładałeś w całość
My powinniśmy to dostrzec i cenić
Co czynić? Oddając Tobie zadość
Wszystko tworzyłeś wymyślnie
Przyrodę wszelkie bogactwa natury
Chciałeś dać Raj na ziemi… tak myślę
A człowiek przekreślił to z góry
Ludzkość duchowo ułomna i słaba
A jednak dałeś rozum dla potęgi
Choć się rodzimy istotą nagą
To wciąż od nas dostajesz cięgi
Jesteś filarem człowieczeństwa
Który… przygniata Twoją dobroć
Pomimo naszego nieposłuszeństwa
Dałeś jeszcze swobodę i wolność
Jesteś dobry cierpliwy jak baranek
Nie skąpisz też i swej miłości
Co dnia gdy budzi się ranek
Boże Ty w moich myślach gościsz.
Emilia Konicer 19.04.2016r.
milasek
Komentarze (39)
Bardzo ładnie...jesteś człowiekiem wielkiej wiary:)
pozdrawiam
A człowieka stworzył na Swój obraz i podobieństwo i
dał mu rozum i wolną wolę!
Ten nie potrafi skorzystać ze wspaniałych darów
wolności. Pozdrawiam Ciebie Bliźniaczko milasku i
bardzo mi miło:-)
To wszystko stworzył dla nas .. i miłością obdzielił
każdego równo ..a tak często złem odpłacamy odnajdźmy
właściwą drogę inaczej w mękach skonamy ..
Anno, koplida,demona,bronisławo. K.. dziękuję z całego
serca :) miłego popołudnia :)
Piękna refleksja.
Piękny wiersz oddany Bogu. Pozdrawiam.
Ładnie ukazałaś wielkość i wspaniałomyślność Boga,
jednocześnie podkreślając ludzkie zalety i przywary.
Serdeczności.
Piękny refleksyjny wiersz o Bogu.
Piękne wyznanie wiary!