Brak Ciebie
Andrzejowi
Tysiące kropli
w strumieniach łez.
Pioruny w głowie
i grzmoty w sercu.
Czas żałoby -
brak pogody
dla duszy.
Nie ma ukojenia.
Złość na los
wszechobecny,
tak jak brak Ciebie.
autor
pani Mija
Dodano: 2023-09-20 00:15:19
Ten wiersz przeczytano 229 razy
Oddanych głosów: 3
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (3)
Czas jest Twoim sprzymierzeńcem.
Trzeba wylewać z siebie ból, to pomoże. A czas jak
zawsze zrobi resztę.
Pozdrawiam ciepło.
Jak długo trwa ten bunt? On dokumentnie pożera
koncentrację i spokój. Dziękuję z aTwoją obecność.
Teraz człowiek sam tłucze się po domu. Mój mąż też był
bardzo dowcipny. Wiele się śmialiśmy.
pierwsze miesiące tak wyglądają. Potem bunt
przechodzi.