Chmurki
Trzymam chmurki
na niebie
jak baloniki
na wstążkach.
Próbuję odnaleźć siebie
w przeczytanych książkach.
Słońce stroi miny
wesołe z natury,
tylko księżyc siny
przepędza chmury.
Doba drwi ze mnie
czego nie rozumiem,
ale to przyjemne
żyjąc czuć się dumnie.
autor
pani Mija
Dodano: 2023-09-19 01:00:43
Ten wiersz przeczytano 374 razy
Oddanych głosów: 4
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (5)
Dziękuję. Odnajdujemy siebie w przeczytanych książkach
identyfikując się w mniejszym lub większym stopniu z
ich bohaterami. Zgoda, że jest dużo piękna wokół,
tylko trzeba jeszcze mieć optymistyczną naturę. i jej
każdemu życzę.
Hmm... nie wiem jak odnaleźć siebie w przeczytanych
książkach, chyba, że sama je piszesz. Przede wszystkim
piszę prozę i po jakimś czasie, gdy ją czytam,
odnajduję w moich bohaterach cząstkę siebie. Dowiaduję
się wtedy czegoś o sobie, co mi latami uciekało.
Niezwykłe uczucie, polecam. ;-)
Pozdrawiam miło ;-)
Bardzo ładny wiersz!
Refleksyjny z nutą optymizmu.
Dobrze, że zaczynasz dostrzegać świat wokół...
Piękna puenta.
Serdecznie Cię pozdrawiam
przyjemnie jest żyć i podziwiać wszystko.
forma treść ... napisana zgrabnie i refleksja wietrzna
na chmurkach ...czuć się dumnie to wspaniałe uczucie