BRAK SŁÓW

Ze szczęśliwych ram czasu wyrwana,
Nie pasuję do szarej rzeczywistości.
Moja dusza spragniona, nieokiełznana
Tęskni do tamtej młodzieńczej miłości.

Wszystko moje było realne, oczywiste;
Twoje uczucia, dobro, oddanie.
Zaprzepaściłam o przyszłość starania wszystkie.
Dziś nawet nie zasługuję na nie.

Więdnę jak piękny kwiat bez wody,
Czarując siebie, kłamiąc swe serce,
Mówiąc JEST DOBRZE - tak dla osłody.
Ty nie pokochasz mnie już więcej.

:-(

autor

Edytka77

Dodano: 2007-03-10 09:05:37

Ten wiersz przeczytano 441 razy

Oddanych głosów: 17

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie