Brak Tytułu.

Wołałem o pomoc, nikt mnie nie słuchał,
nie chciałem zginać, lecz wiatr zadmuchał.
I spadłem w otchłani nicość i pustkę
zostałem duchem, ma wiara przepadła
chciałem wyjść szybko, miałem przepustkę.
Tęsknota wielką miłością mą padła .
Teraz sam jestem, z nikim u boku,
Do końca czekam swojego wyroku.


Wyrok mój zapadł, mą krwią przelewany
byłem tam wcześniej, jak wielki przegrany,
lecz nic to nie dało i warte nie było,
tylko nostalgia mą duszę przejęła
na lęku, i płaczu się to skończyło
w mej myśli siła do walki zginęła
Czy warto było takich wyrzeczeń ?
Bym Cię okłamał używając zaprzeczeń .

autor

BarteQ

Napisany: 2006-11-30 Dodano: 2006-12-01 22:38:47

Ten wiersz przeczytano 393 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Rymowany Klimat Dramatyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie