Brat
Brat - to brzmi dumnie
a czasami chmurnie
męskie w nim geny
co walczą o różne tereny
powiem jednak każdemu
delikatność w nim kobieca
stąd trudniej mu żyć
zachowując kamienne oblicze
gdy w sercu trzepoce
mały chłopczyk
promyczek
Komentarze (2)
Ot braciszek tak ocenia, pewnie swego zdania nie
zmienia, ale dla czytelnika nie jednoznacznie wynika o
jakiego braciszka tu chodzi, czy ten, który w domu
dowodzi czy też w zakonie, nie, nie jestem ciekawa,
nie moja to sprawa, tylko do meritum wiersza odnoszę i
o wyjaśnienie proszę.
Ladny wiersz, taki jakby przewrotny+!