Budzi się dzień
Budzi się dzień pełen melancholii.
Wychodzi wolno z nocnych wspomnień.
W porannej mgle dostaje rześkości.
W promieniach słońca radość zyskuje.
W gniazdach ptaki już koncertują.
Z nocnych marzeń nas budzą.
Słychać zgiełk miasta.
Zaczyna się nasza codzienność.
Zatrzymajmy się na chwilę.
Zauważmy piękno otoczenia,
które zmienia się nieustannie.
Wszystko przemija, w niebyt
odchodzi jak sen.
Cieszmy się, że w cudzie życia
uczestniczymy.
Szanujmy siebie nawzajem
i przyrodę.
Komentarze (15)
Cieszmy się :) Pozdrawiam
Budzi się dzień, budzi się cud...
Piękny wiersz!
Refleksyjny!
Serdeczności przesyłam
Życie cudem jest, to prawda.
Osobiście należę do "nocnych Marków", ale czasem udaje
mi się słyszeć poranny świergot ptaków :)
Z podobaniem dla wiersza i celnej puenty - pozdrawiam
:)
piękny wiersz, z mądrym przesłaniem,
pozdrawiam serdecznie:)
Pieknie opisane❤️
Bo życie cudem jest :D + Kłaniam się.
Mądre refleksje. Miłego dnia życzę.
Uwielbiam poranny świergot ptaków.. takie przebudzenia
wywołuje uśmiech.. Miłego dnia Krysiu :)
"Cieszmy się, że w cudzie życia
uczestniczymy."
Dokładnie tak. Cieszmy się każdą sekundą, bo nie wiemy
co przyniesie kolejny dzień.
Pozdrawiam Krysiu serdecznie :)
Kochasz ludzi, kochasz życie i kochasz przyrodę, a ja
kocham takie wiersze.
Serdecznie pozdrawiam Krystko.
Przyłączam się kochana Krystynko do Twojego apelu,
wszak wszystko tak szybko mija niczym tchnienie
wiosny...konwalijek bukiecik dla Ciebie :)
Mądre słowa.
bo przyroda może się nigdy nie odrodzić.
Piękna puenta!
Ładnie na dzień dobry.
Pozdrawiam serdecznie :)
Ładnie patrzysz na świat. Każdy dzień to dar,młodzi
często tego nie czują.
Pozdrawiam serdecznie,
Miłego dnia
...
poranek
jeszcze zaspany
spojrzał na nas
słońce przemyka
się już parkowymi alejami
...