Bukiecik konwalii na grobie
Kochanej Mamusi i Babci moich dzieci
Dziś moja córeczka, bukiet konwalii,
Na grobie ukochanej babci położyła,
Złożyła rączki, modląc się w myśli,
Cicho szepnęła ”babciu za krótko
żyłaś”,
Widziałam, łzami zaszły małe oczęta,
Na wspomnienie chwil spędzonych razem,
Których nie ma, w sercu tylko zapamięta,
Na zawsze będą dla Niej drogowskazem,
W pełnym tęsknoty, serduszku małym
Pytania, „dlaczego babunia
ukochana”?
Zostawiła wnuczkę za światem całym,
Nie skończyła bajki, książka nie
doczytana,
Na małych ustach, jeszcze wiele pytań,
Bez odpowiedzi na wieki pozostanie,
Nie będzie już najwspanialszych zdań,
-„Klaudusiu kocham Cię, moje
kochanie”
Przytulam do piersi, zapłakana córeczkę,
Z której serce wyrywa się krzykiem,
Mamusiu, babciu, zapalimy Ci świeczkę,
Wpatrzeni w mogiłę z małym krzyżykiem,
Mamusiu kochamy Cie i tęsknimy! "Nie wszystko umiera"
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.