Buntownicy

Buntownikami jesteśmy przeciw prostym prawdom
prawom jakim rządzi się od wieków ten świat
w podstępnych umysłach demony nas drażnią
tak toczy się życie od wielu tysięcy już lat

na usta cisną się przekleństwa zamiast czułości
pycha nie pozwala nam spojrzeć w głąb siebie
buntując się wciąż od nowa przeciw prawom miłości
przecież moglibyśmy żyć w oddanym nam niebie

zamiast tego nienawiść duszę toczy jak rak
sposoby nowe wciąż znajdujemy w imię śmierci
ileż tak można żyć samemu sobie na wspak
coraz to inny podstęp nasze głowy wierci

wyjątkiem nie jestem też często ulegam złu
miast się poddać próbuję iść czasem pod prąd
choć dowodów mam na prawdę za ludzi tysiąc stu
pytając się sumienia skąd tyle buty skąd

zwierze co częscią jest odwieczną mego ego
pragnie wciąż sytości i instynktów zaspokojenia
w umyśle w mym odnleźć trudno siebie samego
dusza woła o miłości pragnąc litości i odkupienia

autor

jaro 37

Napisany: 2016-01-03 Dodano: 2016-01-03 10:19:48

Ten wiersz przeczytano 1169 razy

Oddanych głosów: 25

Rodzaj Nieregularny Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie